dağıtmaq — f. 1. Sökmək, uçurmaq, xaraba qoymaq, alt üst etmək. Köhnə binanı dağıtmaq. Zəlzələ evlərin çoxunu dağıtdı. – <Zaman xan:> Ona binaən əmr etdim ki, . . körpüləri dağıtsınlar və yolları pozsunlar. M. F. A.. Bu saat yenə sultanın qoşunları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağıdılmaq — «Dağıtmaq»dan məch … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağıtdırmaq — «Dağıtmaq»dan icb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağıtma — «Dağıtmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
darmadağın — dağıtmaq (etmək) – 1) tamamilə dağıtmaq, məhv etmək; 2) tamamilə məğlub etmək; 3) məc. alt üst etmək, puça çıxarmaq, puç etmək, dağıtmaq. Qızın bu sözü yenə də mənim fikrimi darmadağın etdi. M. S. O.. Darmadağın edilmək – 1) tamamilə dağıdılmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fikir — is. <ər.> 1. Düşünmə, düşüncə, təfəkkür; təfəkkür prosesi. 2. Niyyət, məqsəd, məram. Fikrini başa düşmək. Fikrini anlatmaq. Getmək fikrindən daşınmaq. – <Süleyman:> Yaxşı, xala, bəs sənin fikrin? Ü. H.. Qızın fikrində bunların heç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sökmək — f. 1. Qurulmuş bir şeyi uçurtmaq, dağıtmaq, yıxmaq. Hasarı sökmək. Köhnə evi söküb təzəsini tikdilər. – Bir neçə yerdə əli belli və kürəkli kişilər uçuq damların daşını və torpağını sökməkdə idilər. C. M.. Kəblə İsrafil iki atlını evin dalında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vay — (Ağdam, Bərdə, Kürdəmir) yas, hüzr ◊ Vayına oturmax (Ağdam, Bərdə, Şuşa) – yas saxlamaq, yasında oturub ağlamaq. – Vayına oturum sənin kimin beyşü:r uşağın (Şuşa) Vay verməx’ (Ağdam, Bərdə, Kürdəmir, Şuşa) – dağıtmaq. – İnək çəpərə vay verdi… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kef — is. <ər.> 1. Ruhi və ya səhhətcə vəziyyət; hal, əhval. Kefin necədir? Kefini soruşmaq. Bu gün kefim yaxşı deyil. – Böyükxanım Qulamxanın kefini pərt görüb danışdırmağa cürət etmirdi. M. S. O.. <Kərbəlayı Qubad:> Ağanın kefi, əhvalı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
partlatmaq — f. 1. Partlayış nəticəsində dağıtmaq, parçalamaq. Dağı partlatmaq. – <Firəngiz:> Qabağı kəsən, mane olan sal qayaları necə də partladıb dərəyə endirirlər. B. Bayramov. // Partlayış əmələ gətirib dağıtmaq, məhv etmək. Düşmən gəmisini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tar-mar — sif. 1. Bir birinə qarışmış, dolaşıq, nizamsız, qarışıq; pərişan. <Süleyman Əsgərə:> Nədir sənin dərdin, bu nə ah zardır; Nədir sənin fikrin belə tar mardır. Ü. H.. Məzar. . . Şaxta kəsir, o tənha xəyal; Yönəlir yoluna fikri tar mar. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti